nóvember

nú fer pressan virkilega að leggjast á mann eins og mara. Þarf að skila ritgerðum í lok mánaðarins og undirbúa þetta eina próf sem ég ferí 14. desember ásamt því að vinna eins mikið og hægt er til að safna smá aukapening! Það er eins og árstíðaskiptin séu loksins skollin á, veturinn er alveg pottþétt tekinn við af haustinu og sannast það á vetrarhríðinni sem skall á okkur á föstudaginn. Oftast fylgir svona nett lægð með aukinni dimmu, auknu verkefnaálagi og þreytu vegna of mikillar vinnu en í ár ætla ég að reyna að bægja þessu frá mér.
Held að það sé betra að sjá fallegu hliðina á þessum hlutum frekar en sorglegu. Af hverju ekki að hlusta á tónlist sem er svo falleg að stundum verður hún sorgleg? eða verður hún kannski ekkert sorgleg heldur vekur hún það í manni á hverjum tíma sem er manni efst í huga? hef mikið pælt í þessu undanfarið...

er að reyna að skrifa söngleikjaritgerðina mína - það gengur, það gengur..